inhoud:
Medische video: 50 DINGEN DIE IK MIJN ZOON ZOU LEREN
Er zijn twee soorten mensen op deze wereld. De klasgenoten van Usain Bolt die lange afstanden van wel tien kilometer kunnen maken met een glimlach die zoet is op hun lippen, en mensen die net als een millimeter dingen rennen, voelen zich dood.
De kracht van hardlopen kan eigenlijk worden getraind door routine en intensieve oefening. Maar als je vaak oefent, heb je nog steeds niet het vermogen om lange afstanden af te leggen, misschien is het nu het moment om na te denken. Er zijn een aantal fysieke kenmerken die de reden kunnen zijn waarom je snel worstelt als je net naar de supermarkt in de buurt van je huis rent, terwijl je volgende vriend de winnaar wordt van het 200 kilometer ultramarathonwedstrijdabonnement.
Mensen met een sterke renafstand hebben speciale genen in hun lichaam
In een studie gepubliceerd in PLOS One ontdekte een team van onderzoekers uit Spanje dat genetica het succespercentage van een persoon enorm kan bepalen om de finishlijn te bereiken in een marathonwedstrijd.
Onderzoekers observeerden de fysieke conditie van 71 mensen die minstens één keer in de afgelopen drie jaar hadden deelgenomen aan een marathonwedstrijd en lichamelijk fit waren, geen ziektegeschiedenis hadden. Vervolgens werden de bloedmonsters van de studiedeelnemers genomen voor nader onderzoek en werd ook het niveau van schade aan hun spieren na het hardlopen waargenomen.
Onderzoekers ontdekten dat lange afstand lopers, naast de vastberadenheid om zijn loopkracht te trainen, een speciale genetische code hebben die zijn lichaam in staat stelt om minder creatine kinase en myoglobine te produceren, wat een eiwit in het bloed is dat geassocieerd is met spierschade. Deze verbinding wordt door het lichaam vrijgegeven wanneer de spieren gespannen raken of beschadigd raken nadat ze gedurende lange tijd continu zijn gebruikt, bijvoorbeeld tijdens een marathon.
Voor de goede orde, om een marathonloop te voltooien, heb je ongeveer 30.000 stappen nodig, terwijl je voeten bij elke stap 1,5 tot 3 keer meer gewicht zullen hebben.
Dus als er grote schade aan de spiervezels is, zult u zich sneller moe voelen. Aan de andere kant laat het lichaam van een loper die dit specifieke gen heeft slechts heel weinig van deze eiwitten vrij. Dit betekent dat ze tijdens het hardlopen minder spierschade ervaren. Het is dit gen dat het loopvermogen van sommige mensen beter maakt dan andere.
Mensen met een sterke loopafstand hebben een langere beenbotstructuur
Kortere en sterkere benen laten over het algemeen een beter loopvermogen zien, maar dit geldt alleen voor de versnellingsfase aan het begin van de race. Ondertussen hebben mensen met langere benen meestal langere stappen. Dit is een voordeel in de mid-stage race wanneer ze de hoogste rijsnelheid hebben bereikt, die tot de finishlijn moet worden gehandhaafd.
Onderzoekers van Penn University gebruiken afbeeldingen van MRI-beeldvorming op de benen van concurrerende hardlopers, die minstens drie jaar sprintervaring hebben. Ze ontdekten dat deze professionele sprintrunner een voorvoetbeen had dat tot 6,2 procent langer was dan de niet-sprint runner-groep.
De onderzoekers ontdekten ook dat de achillespees (een grote ader achter de enkel die de kuitspier verbindt met het hielbeen) ze ook een andere structuur hadden. De achillespees functioneert om de hiel op te tillen, zoals wanneer we op de tenen lopen of op de rem stappen. De korte "hefboomarm" op de achillespees van de sprintloper blijkt 12 procent korter te zijn dan de niet-sprintschoen. De lengte van de "hefbomen" is de afstand tussen de achillespees tot het rotatiecentrum van de enkelbeenderen.
Langeafstandslopers moeten in staat zijn om zeer hoge beenspierkracht te produceren in vergelijking met hun lichaamsgewicht, in een zeer korte tijd wanneer hun voeten de grond raken. De kortere "hefbomen" van de achillespees en langere teenbotten zorgen ervoor dat hardlopers een groter contactvermogen tussen de voetzolen en het oppervlak van de grond produceren en die kracht voor een langere tijd behouden. Deze looptechniek verbruikt minder energie en dus ook minder zuurstofverbruik, waardoor u tijdens het hardlopen energie kunt besparen.
Maar het is nog steeds onduidelijk of routine training de structuur van de benen verandert, of dat sommige mensen fysiek 'hardlopers' worden geboren. Wat duidelijk is, deze fysieke kenmerken kunnen echt voordelen bieden voor hardlopers om meer kracht te produceren tijdens langeafstandswandelen in een lange tijd.
Mensen met een sterke hardloopafstand hebben een gezondere levensstijl
Zelfs als je gezegend bent met genen en je buitengewoon oefent om de snelheid van hardlopen zoals Usain Bolt te hebben, kan het principe van een slechte levensstijl je ervan weerhouden om je beste loopvaardigheid te bereiken. Slechte voeding die je lege calorieën geeft zonder essentiële voeding, kan het werk van het lichaam echt vertragen.
Als u niet voldoet aan de behoeften van lichaamsvloeistoffen met water, zal het lichaam niet in staat zijn om zijn optimale prestaties weer te geven. Inadequate rust en slechte slaapgewoontes kunnen je lichaam van fitness beroven.
Het eten van vers voedsel, het drinken van veel water, rusten en adequate hersteltechnieken na de training zijn de sleutels tot het bereiken van het meest perfecte langeafstandsloopvermogen.
