inhoud:
- Medische video: Klaarmaken voor de bruiloft 💐 & twee puppy's in huis! || VLOG #120
- Heeft u een vruchtbaarheidstest nodig vóór het huwelijk?
- Wanneer moet dan een vruchtbaarheidstest worden gedaan?
- Vruchtbaarheidstestprocedures vóór het huwelijk
- Als iemand onvruchtbaar is, wat raadt de arts dan aan?
Medische video: Klaarmaken voor de bruiloft 💐 & twee puppy's in huis! || VLOG #120
Mannelijke en vrouwelijke stellen die van plan zijn te trouwen, worden sterk aangemoedigd om een medisch onderzoek te ondergaan. Dit heeft tot doel de gezondheidstoestand van de voortplantingsorganen van beide partijen te bepalen. Dus later kan het zwangerschapsproces meer maximaal zijn en gezonde nakomelingen produceren. Maar hoe zit het met de vruchtbaarheidstest? Moet er ook vóór het huwelijk een vruchtbaarheidstest worden gedaan? Dit is de uitleg.
Heeft u een vruchtbaarheidstest nodig vóór het huwelijk?
Een vruchtbaarheidstest is een test die wordt uitgevoerd om te beoordelen of de voortplantingsorganen bij mannen en vrouwen het vóórkomen van zwangerschap op natuurlijke wijze ondersteunen.
Sommige paren kiezen ervoor om vóór het huwelijk vruchtbaarheidstests te ondergaan. De reden is dat ze zich zorgen maken als er een is, zowel mannen als vrouwen, die onvruchtbaar worden bevonden.
Maar eigenlijk is een vruchtbaarheidstest voor het huwelijk niet verplicht om te doen. Het is juist het onderzoek dat de voorkeur verdient om te worden uitgevoerd voordat het huwelijk het gezondheidsonderzoek van de voortplantingsorganen is.
Het doel is om de mogelijkheid te zien van seksueel overdraagbare infecties of bepaalde ziekten (zoals HIV / AIDS) die kunnen worden overgedragen aan partners voordat ze seksueel actief worden. Dit is dus niet noodzakelijk gerelateerd aan iemands vruchtbaarheid.
Wanneer moet dan een vruchtbaarheidstest worden gedaan?
Vruchtbaarheidscontroles worden aanbevolen wanneer paren (paren) de criteria voor onvruchtbaarheid hebben ingevoerd. Een teken van een vruchtbaarheidsprobleem is als u één jaar zonder contraceptie seksueel actief bent geweest, maar niet zwanger raakt.
Meestal wordt deze vruchtbaarheidstest meestal gedaan door pas getrouwde stellen op oudere leeftijd of wil je om verschillende andere redenen meteen een baby krijgen.
Welnu, als het paar niet getrouwd is en niet seksueel actief is geweest, kan niet worden gezegd dat deze vrouwen en mannen onvruchtbaar zijn. Daarom zijn vruchtbaarheidsonderzoeken vóór het huwelijk niet nodig.
Maar vanuit mijn persoonlijke gezichtspunt, als een paar dat een huwelijk plant een vruchtbaarheidstest wil doen, is het hun recht en is het oké om een vruchtbaarheidstest te hebben.
Vruchtbaarheidstestprocedures vóór het huwelijk
Vruchtbaarheidscontroles worden aan beide kanten uitgevoerd, namelijk bij mannen en vrouwen. Vruchtbaarheidstesten bij mannen zijn het belangrijkste bij het onderzoek van het sperma. Dit onderzoek wordt nog steeds uitgevoerd, hoewel de man eerder seks heeft gehad en kinderen heeft gehad.
In termen van vrouwen die nog nooit geslachtsgemeenschap hebben gehad, is de aanbevolen vruchtbaarheidstest alleen echografie via de buik of de anus (transectaal). Het doel is om de toestand van het baarmoederorgaan te zien.
Maar helaas worden vruchtbaarheidstesten uitgevoerd op vrouwen die niet seksueel actief zijn, onvolledig. Omdat, zodat de vruchtbaarheidstest optimaal wordt, een ander onderzoek nodig is dat via de vagina moet worden uitgevoerd.
Terwijl vaginale onderzoeken alleen worden uitgevoerd op vrouwen die seksueel actief zijn geweest. Daarom worden de resultaten van vruchtbaarheidsonderzoeken ineffectief wanneer ze worden gedaan door vrouwen die niet seksueel actief zijn geweest.
Transectale echografie procedures zijn in principe niet erg ingewikkeld, meestal gedaan aan het begin van de menstruatiecyclus. Vrouwen hoeven zich mentaal alleen maar voor te bereiden en ontspannen te blijven, waarna de arts of verpleegkundige een echografisch apparaat in het anale kanaal plaatst.
Deze procedure veroorzaakt ongemak bij vrouwen, terwijl de procedure voor het testen van de vruchtbaarheid bij mannen relatief comfortabeler is dan bij vrouwen.
Als iemand onvruchtbaar is, wat raadt de arts dan aan?
Als blijkt dat er één onvruchtbare partij is, zal de arts eerst controleren wat de oorzaak is van onvruchtbaarheid, of dit te wijten is aan afwijkingen in de baarmoederholte van de vrouw of aan mannelijke spermacomaliteiten.
De zichtbare factor en vaak van invloed op de vruchtbaarheid is obesitas. Dat wil zeggen, als een partner zwaarlijvig is, is het conceptieproces meestal moeilijker. Statistisch gezien verhogen vrouwen of mannen die zwaarlijvig zijn hun risico om moeilijk zwanger te worden met ongeveer 30 procent dan degenen die niet zwaarlijvig zijn.
Uit de resultaten van het onderzoek zal de arts afwegen welke vruchtbaarheidsbehandeling geschikt is, of het nu om vruchtbaarheidsbehandelingen gaat, om inseminatie of IVF. Vruchtbaarheidscontroles kunnen meestal ook worden gebruikt om andere afwijkingen op te sporen, zoals cysten of baarmoedertumoren (myoma).
Neem bijvoorbeeld, als een man te weinig zaadcellen heeft of de beweging van zijn sperma niet goed is, dan zal de arts eerst overwegen of er nog een kans is om normaal te kunnen bevruchten of niet. De oplossing die moet worden gegeven, kan dus als eerste worden aangevuld of door de kwaliteit van het sperma direct te vergroten via het proces van inseminatie of IVF na het huwelijk.
