inhoud:
Spiegel podium of fde spiegel is een psychoanalyse gemaakt door Jacques Lacan, een beroemde psychoanalyticus uit Frankrijk.In zijn psychoanalytisch denken, legde Lacan de stadia van menselijke ontwikkeling uit die hij in een essay had geplaatst getiteld Le Stade du Miroir, Spiegelfase is de fase die optreedt wanneer baby's 6-18 maanden oud zijn. Spiegelfase dit biedt een analyse van ouders die in veel opzichten de analyse van de ontwikkeling van een baby voltooien.
Wat is een spiegelfase (spiegel stadium)?
In de spiegelfase, wanneer de baby de schaduw weerkaatst door de spiegel, zal hij zichzelf zien en herkennen. Hij begon zich te onderscheiden van de mensen om hem heen, bijvoorbeeld door zichzelf van zijn moeder te scheiden. Hij is ook van mening dat hij een hele eenheid is. Door die visie onderscheidt hij zich ook van anderen. Hij is van mening dat hij ideaal is, namelijk het hele zelf zonder tekortkomingen. Vanuit die reflectie creëert hij zijn "zelf" of "ego".
Wat hij echter ziet, is een afbeelding of image wat niets meer is dan een reflectie. De afbeelding is niet echt. Op dat moment ervaart de baby méconnaissance, wat een fout is in zelfherkenning. Het perfecte en volledige beeld weergegeven door de spiegel is nooit in overeenstemming met de feitelijke individuele omstandigheden. Daarom staat die fase ook bekend als de denkbeeldige fase.
Deze spiegelfase is één fase van de hele fase van menselijke ontwikkeling, waarbij mvolgens Lacan zal een mens in zijn ontwikkeling naar "volwassen" drie fasen doorlopen, namelijk:
1. Echte fase
De echte fase is de stadia die geassocieerd worden met de fase van nood. Een mens, in dit geval een baby van 0-6 maanden, kan niet van zijn moeder worden gescheiden. Baby's vinden dat er geen verschil is tussen hem en zijn moeder omdat hij nog geen concept of begrip van zijn eigen lichaam heeft. Een baby wordt bestuurd door behoeften die door het object kunnen worden vervuld en waaraan voldaan kan worden. Als een baby bijvoorbeeld voedsel nodig heeft, krijgt hij melk van de borst of de melkfles. Als een baby troost en veiligheid nodig heeft, krijgt hij een knuffel.
In deze fase is er geen behoefte aan een baby die niet kan worden voldaan. Baby's herkennen het verschil niet tussen zichzelf en hun bevredigende objecten omdat ze als één geheel worden beschouwd. Hij erkent niet dat een voorwerp, zoals een borst, deel uitmaakt van een ander voorwerp (in dit geval een moeder) omdat hij geen enkel begrip heeft van het subject (zichzelf) en object (andere mensen).
2. Denkbeeldige fase
Deze denkbeeldige fase wordt de spiegelfase of genoemd spiegel podium,die optreedt wanneer baby's 6-18 maanden oud zijn. In dit stadium begint de baby het concept van het onderwerp en het object te herkennen, ook al is het nog niet volledig. Hij denkt dat er een ander 'ik' in hem is, hij beseft dat er buiten hem dingen zijn die geen deel van hem uitmaken en dat hij gescheiden is van deze objecten. Bewustwording van scheiding creëert angst en gevoelens van verlies. Hierdoor wil de baby terugkeren naar het oorspronkelijke gevoel dat hij in de echte fase had gevoeld. Baby's die in eerste instantie behoeften hebben, verschuiven nu naar de vraag. Aan het verzoek is echter nooit voldaan door het object.
Wanneer ze reflecteren, zien baby's hun afbeeldingen, zie dan het voorwerp, in dit geval de moeder, en keer terug naar het spiegelbeeld. Toen zei de moeder dat het beeld 'ik' was in de baby, dus de baby dacht dat wat hij in de spiegel zag, 'ik' was. In werkelijkheid is het echter niet zichzelf, maar slechts een beeld. Dit is wat Lacan een identificatie noemt, wat een misverstand is (méconnaissance). Dit is de reden waarom Lacan de spiegelfase, die wordt geassocieerd als de verzoekfase, de denkbeeldige fase noemt.
In deze fase begon het concept van 'zelf' gecreëerd te worden door Imaginaire identificatie met afbeeldingen in de spiegel. Het spiegelbeeld dat de baby ten onrechte waarneemt als zichzelf wordt 'Je-idéal ' (een compleet 'zelf'-geheel dat absoluut geen tekortkomingen heeft). Je-Idéal dit wordt dan geïnternaliseerd in de baby.
3. Symbolische fase
In een later stadium begint de baby de symbolische fase binnen te gaan die wordt gekenmerkt door het concept van begeerte en herkenning van taal. Het symbolische gebied is de taal en sociale structuur die de baby moet betreden om een sprekend onderwerp te worden om 'ik' te zeggen. Taal is in deze fase een vorm van voldoening uit het niets. Baby's die zich in deze fase bevinden, gebruiken de taal om te identificeren en communiceren om hun verlangens te vervullen.
In dit stadium heeft de baby het concept van het onderwerp en het object als geheel ontwikkeld en kent het. In deze fase, ook wel de oedipale fase genoemd, begint de baby de vervulling van wat verlangen wordt genoemd te erkennen en te eisen. Dit zal echter nooit worden vervuld omdat er dingen zijn die de vervulling van deze verlangens belemmeren. Baby's moeten de regels van objecten naleven. Bovendien, de baby die zich in de vorige fase alleen bewust was van de scheiding van de moeder, begint hij zich in dit stadium te realiseren dat er dingen zijn die hem scheiden van zijn moeder.
LEES OOK:
- 4 Belangrijke feiten over de crisis op middelbare leeftijd (Midlife-crisis)
- 6 Tekenen van geestelijke abnormaliteiten bij kinderen die niet kunnen worden genegeerd
- Ken de tekenen van geweld bij kinderen
